اين جهان پر از صداي پاي مردمانيست كه در حالي كه از روبه رو تو را مي بوسند درذهن خويش ، طناب دار تورا مي بافند

********** 

توي آسمون دنيا هر كسي ستا ره دا ره چرا وقتي نوبت ماست آسمون جايي نداره؟ واسه من تنهايي درده درد هيچ كسو نداشتن هر گل پز مرده اي رو تو كوير سينه كاشتن ديگه با ور كردم اينو كه بايد تنها بمونم تا دم لحظه مردن شعر تنهايي بخونم. دوستت دارم

********** 

بعضي از دروغها را چنان به ما ميقبولانند که گويي خود دروغگوييم و ما نيز تلاش در قبولاندنش ميکنيم